Antwoord op de zes meest gestelde vragen over religie en homoseksualiteit:

Waarom zijn gelovige mensen vaak tegen homoseksualiteit?

De meeste religies zijn lang geleden ontstaan, in tijden van ziektes en oorlogen. Het was toen belangrijk dat mensen veel kinderen kregen. Daarom is seks in veel wereldreligies gekoppeld aan voortplanting en aan de relatie tussen een man en een vrouw.

Seks tussen mannen wordt in verschillende heilige boeken uitsluitend in de context van verkrachting en losbandigheid beschreven. Over lesbische seks is niets terug te vinden. Over seksualiteit van vrouwen werd sowieso niet geschreven, laat staan over seks tussen twee vrouwen.

Sommige gelovigen lezen hun heilige boek letterlijk. Zij geloven dat het huwelijk tussen man en vrouw de enige goede samenlevingsvorm is en dat seks buiten het huwelijk verboden is, ook voor heteroseksuelen. Daarom keuren ze homoseksualiteit af: het is zondig en tegen de regels van het geloof, zo vinden ze.

Andere gelovigen vinden dat homo’s en lesbo’s er niets aan kunnen doen dat zij homoseksuele gevoelens hebben. Zij zijn niet zondig, zolang ze niks met die gevoelens doen. Homoseksuelen mogen volgens hen geen relaties aangaan of seks hebben met iemand van hetzelfde geslacht.

Weer anderen interpreteren hun religie minder letterlijk. Zij passen ze toe op de maatschappij waarin ze leven. Ze vinden bijvoorbeeld dat het geloof gaat om ieders persoonlijke relatie met God. Zelf kunnen ze niet oordelen: dat kan alleen God.

In alle geloven is er een verschil tussen de letterlijke tekst van de boeken en de uitleg daarvan in het dagelijks leven. De uitleg verschilt per cultuur, per religieuze stroming en ook van mens tot mens.

Wat zegt het christendom over homoseksualiteit?

Er is niet precies te zeggen wat het christendom zegt over homoseksualiteit. Er zijn miljarden christenen op de wereld die hun geloof verschillend beleven en interpreteren. Wel hebben alle christenen de Bijbel als uitgangspunt.

Een ouderwets woord voor mannenseks, ‘sodomie’, wijst terug naar het Bijbelverhaal over de steden Sodom en Gomorra. De inwoners leidden een gewelddadig en losbandig leven waarin seks en seksueel misbruik, ook tussen mannen, een grote rol speelden. Uiteindelijk werden daarom de steden verwoest.

Het woord ‘sodomie’ verwijst naar het gedrag van de inwoners, dus naar allerlei vormen van seksueel misbruik: tussen mannen en vrouwen, tussen mannen en met kinderen. Door de eeuwen is sodomie gebruikt voor homoseks.

Sommige christenen concluderen uit dit verhaal dat homoseksualiteit te maken heeft met losbandigheid en keuren het daarom af. Anderen zien het minder letterlijk. Zij vinden dat Sodom en Gomorra niet ten onder ging aan de homoseksuele handelingen van haar bewoners. De stad had haar ondergang te wijten aan verschillende vormen van misbruik.

Er is in de Bijbel weinig terug te vinden over liefdevolle en gelijkwaardige seksuele relaties tussen mannen en tussen vrouwen. Dat betekent volgens sommige mensen dat God deze verboden heeft. Maar anderen zien dat juist als een teken dat er ruimte is voor acceptatie van homoseksuelen. Zij lezen in de Bijbel dat God alle vormen van liefde voor een ander goedkeurt, dus ook liefde voor mensen van het eigen geslacht.

Afhankelijk van de kerk wordt er meer of minder afkeurend over homoseksualiteit gedacht. Er zijn christelijke kerkgenootschappen waar homoseksuele mannen en vrouwen worden verstoten. Ook in strenggelovige christelijke families kunnen zoons en dochters te maken krijgen met ernstige problemen als verstoting.

In andere kerken en gemeenschappen accepteert men homo’s en lesbo’s zolang zij geen seks hebben: zij vinden dat je zulke gevoelens wel kunt hebben, zolang je er niks mee doet.

Er bestaan ook kerken die vinden dat trouwe en liefdevolle relaties tussen twee mannen of twee vrouwen niet tegen het geloof ingaan. Sommige kerken vieren zelfs de relaties van mensen van hetzelfde geslacht met verbintenisrituelen. Afhankelijk van de religieuze stroming kun je als homo of lesbo dus meer of minder weerstand tegenkomen.

Meer informatie over christelijke homo-organisaties: chjc.nl en contrario.nl

Monique: ‘Het is mijn overtuiging dat God dit verlangen in de mens heeft gelegd om samen je leven te delen, samen te bidden, samen te leven tot eer van God, samen in de kerk te staan, samen in de wereld te staan, en samen te dienen. En ik doe dat met een vrouw in plaats van een man. En ik vertrouw op God dat Hij ook leiding geeft in mijn leven, en in ons leven. Bedrijf ik nu een verschrikkelijke zonde omdat ik liefde in mij voel? Is de liefde niet de grondslag van de Bijbel (1 Korintiërs 13 handelt over de liefde als het grootste goed)? Ik heb jaren gestreden tegen de liefde. Nu vraag ik mij af of dat juist niet een strijd is geweest tegen het liefdesgebod in, en of dat niet een strijd is geweest tegen de liefde van God.' [www.holyfemales.nl]

Wat zegt het jodendom over homoseksualiteit?

Het heilige boek van het joodse geloof is de Torah, het deel van de Bijbel dat christenen het Oude Testament noemen. Het is het verhaal van het volk van Israël. Joden noemen dit het uitverkoren volk van God.

In de Torah staat de doodstraf op homoseksualiteit van mannen. Letterlijk staat er: ‘En als een man seksuele relaties met een man onderhoudt, hebben zij beiden een gruwel begaan, en zij zijn schuldig en zullen ter dood gebracht worden.’ (Leviticus 20,13). Verschillende gezaghebbende joodse commentatoren hebben door de eeuwen heen deze tekst specifiek op anale seks (kontneuken) toegepast. Alleen daar zou volgens hen de doodstraf op staan. Niet op andere vormen van homoseks en homoseksuele relaties dus.

In de Torah staat niets expliciet over seks tussen vrouwen. De Talmoed refereert wel specifiek aan vrouwen die met vrouwen vrijen. Het boek de Talmoed is een toelichting op de Torah met aanwijzingen over het maatschappelijke en godsdienstige leven van joden.

Vrouwen die seks hebben met andere vrouwen worden in de Talmoed  ‘mesolelot’ genoemd. Zij worden uitgesloten van een huwelijk met een priester. (Babylonische Talmoed, Yebamot 71:a). Dit fragment is later expliciet toegelicht door een schriftgeleerde. Het zou namelijk alleen gelden voor vrouwen die ‘samen liggen op de manier van gemeenschap tussen man en vrouw en hun vrouwelijke delen tegen elkaar wrijven met de wens om gemeenschap te hebben’. Sommige joodse homo’s en lesbo’s zien in deze nuanceringen ruimte om hun seksuele voorkeur te combineren met hun geloof. Zij zien af van deze seksuele handelingen en doen daardoor niets tegen het geloof.

Meer informatie over homoseksualiteit en jodendom: glbtjews.org en jglg.org.uk

Wat zegt de islam over homoseksualiteit?

Net als bij het christendom en het jodendom is het onmogelijk om te zeggen wat de islam over een bepaald onderwerp zegt. Er zijn wereldwijd miljarden moslims. Wel is het mogelijk om te zeggen wat er in de Koran staat. Moslims geloven dat de Koran, het heilige boek van de islam, de woorden van God of Allah bevatten, zoals die geopenbaard zijn aan de profeet Mohammed.

Homoseks tussen mannen wordt in de Koran – net als in de Bijbel – alleen beschreven in termen van losbandigheid, dwang en verkrachting. Het verhaal van de profeet Loet is het bekendste voorbeeld. Het lijkt erg op het verhaal van Sodom en Gomorra in de Bijbel. Er wordt in de Koran meerdere malen gewaarschuwd voor sodomie of ‘liwaat’.

Binnen de islam bestaan verschillende stromingen die het geloof verschillend uitleggen en beoefenen. De Shiieten en de Soennieten hebben een andere vorm van islam, maar ook per land, per streek en per imam kan het geloof verschillen.

Bij de interpretatie van de Koran maken sommige mensen onderscheid tussen liwaat en liefdevolle homogevoelens. Liwaat staat voor verkrachting van een man door een andere man, seks met dieren en seks met minderjarigen. Het gaat daarbij met name om anale seks. Over gelijkwaardige, vrijwillige en liefdevolle homorelaties schrijft de Koran niet.

De islam staat over het algemeen veel positiever tegenover seksualiteit dan het christendom. Seks is iets om van te genieten. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de belofte voor de hemel. Gelovigen die zich op aarde aan de voorschriften van de islam hebben gehouden, worden in het paradijs beloond: zij kunnen daar uitgebreid eten en vrijen met mooie jonge mannen en vrouwen. Volgens sommige interpretaties kunnen vrouwen in het paradijs ook van vrouwen genieten, en mannen ook van mannen.

Tegenover deze interpretaties staat de dagelijkse praktijk waarin strenge moslims homoseksualiteit afkeuren. Voor sommige islamitische homo’s en lesbo’s is het daarom lastig om een vorm te vinden voor hun gevoelens. Sommigen vinden dat het geloof iets is tussen hen en God. Niet de omgeving, maar alleen God kan oordelen over het leven van mensen.

Hierover zijn twee boeken verschenen: Islam en homoseksualiteit en Mijn geloof en mijn geluk.

Er zijn ook organisaties voor homo-, bi- en transseksuele mannen en vrouwen met een islamitische achtergrond zoals Stichting Habibi Ana, Stichting Nafar en Malaica .

Het steunpunt Veilige Haven van Schorer biedt ondersteuning aan jongeren uit multicultureel Amsterdam en omstreken die een plek zoeken waar ze terecht kunnen met hun homo-, biseksuele of transgendergevoelens. Er is iedere dinsdagmiddag inloop. Kijk op veilige-haven.nl voor meer informatie over de inloop en het telefonische spreekuur of ga direct naar de activiteitenkalender.

Souad (27 jaar): ‘Homoseksualiteit is niet slechts een gevoel, het is een zijn, ik ben lesbisch. Ik kan mijn geaardheid niet veranderen en dat weet Allah ook.’ [Mijn geloof en mijn geluk, p. 93]

Hakan (23 jaar): ‘Als homoseksueel tel je niet mee in de islamitische samenleving. Heel triest voor al die mannen en vrouwen met homogevoelens, ze kunnen die door omstandigheden geen normale plaats geven in hun leven.’ [Mijn geloof en mijn geluk, p. 119]

Wat zegt het hindoeïsme over homoseksualiteit?

Deze vraag is moeilijk te beantwoorden. Het hindoeïsme is niet zoals andere wereldreligies een godsdienst met een god, een profeet en een heilig boek. Onder het hindoeïsme vallen eeuwenoude religieuze opvattingen, tradities en praktijken, afkomstig uit India. Geschriften in het sanskriet, zoals de Vedas, de verhalen van Sanatandharma en de Kamasutra, maken deel uit van het hindoeïsme. En verschillende goden, zoals Brahma, Visnu en Shiva spelen een rol in de religieuze en filosofische opvattingen van het hindoeïsme.

In Nederland en Suriname is het grootste deel van de Hindoestanen hindoeïstisch. Na afschaffing van de slavernij haalden de Britse kolonisatoren Indiase ‘contractarbeiders’ naar het Caribisch gebied om te werken op de plantages. De arbeidsmigranten die naar Suriname kwamen, komen uit de Indiase streek Hindoestan en heten daarom Hindoestanen. Sommige Surinaams-Hindoestaanse families zijn vervolgens gemigreerd naar Nederland.

Homoseksualiteit komt in hindoestaanse boeken niet voor. Veel nadruk ligt op liefde, huwelijk en seksualiteit tussen man en vrouw. Bovendien bestaat de plicht om je voort te planten. Daar kun je natuurlijk een afkeuring van homoseksualiteit in lezen. Maar een andere hindoeïstische leefregel is dat je een ander niet mag discrimineren: ieder levend wezen moet je met respect en vriendschap benaderen.

Sommige pandits en hindoeïstische filosofen lezen in bepaalde teksten dat homoseksualiteit wel bekend was in de tijd dat deze zijn opgeschreven. In de Kama Sutra komen bijvoorbeeld drie seksen voor: man, vrouw en de derde sekse met elementen van man en vrouw. Ook staat er een verhaal in de Mahabharata, een ander boek, waarin een vrouw reïncarneert als man. Het hindoeïsme gelooft dat je gevoelens en emoties meeneemt naar je volgende leven dus ook je seksuele geaardheid.

Teksten zijn geen dagelijkse werkelijkheid. Er zijn pandits in Nederland die homoseksualiteit accepteren. Ook zijn er tempels in Nederland waar men relatierituelen uitvoert tussen twee mannen en twee vrouwen. Maar in het algemeen rusten er veel taboes op homoseksualiteit in de Hindoestaanse gemeenschap. Hindoestaanse jongeren met homoseksuele gevoelens kunnen te maken krijgen met afwijzing, uithuwelijking en zelfs verstoting. Gelukkig weten homo’s en lesbo’s met een Hindoestaanse achtergrond elkaar te vinden op internet.

Amand Bierdja, pandit: ‘Binnen het Hindoeïsme heb je mensen die zeggen dat homoseksualiteit niet mag, en zelfs dat de homoseksueel een zondaar is. Een andere groep zegt dat het niet aan de mensen is om te oordelen, want je vraagt er niet om, je wordt zo geboren. Dat ben ik ook gaan beseffen. Ik bracht een keer iemand eten. Ik zei: wat je teveel hebt, neem je voor je vrouw mee. Hij zei: ik heb geen vrouw, ik heb een vriend. Dat is jouw keuze, reageerde ik. Hij zei: nee, dat is het niet, ik heb geen keuze. Hij heeft gelijk, dacht ik toen, je kunt daar geen keuze voor maken.’ [bron: www.respect2love.nl]

Kun je geloven en homoseksueel zijn?

Ja. Geloof is iets persoonlijks. Er zijn dus allerlei manieren waarop je als homo of lesbo religieus kunt zijn.

Sommige mensen menen bijvoorbeeld dat hun geloof iets is tussen hen en God. Zij gaan ervan uit dat God uiteindelijk oordeelt, en niet de mensen op  aarde. Ze trekken zich dus niets aan van het oordeel dat sommige gelovigen hebben over homoseksualiteit.

Ook zijn er homo’s en lesbo’s die geloven dat zij door God zijn geschapen, en dus niet zondig kunnen zijn. Of ze menen dat lesbische of homoseksuele liefde goed is, omdat God liefde nooit veroordeelt. Er zijn interpretaties te vinden van het christendom, het jodendom, de islam en het hindoeïsme waarin er plek is voor iedereen.

Afhankelijk van hoe jouw gemeenschap erover denkt, kun je ervoor kiezen  niet naar de kerk, de moskee of de tempel te gaan. Ook zijn er religieuze organisaties speciaal voor homo’s en lesbo’s en worden er in sommige kerken en tempels relatierituelen voltrokken. Tijdens roze festivals vinden er universele kerkdiensten plaats waarin plek is voor homo’s en lesbo’s.